I’m very lonely in my way

In 2007 brengt KamerOperaProject zijn eerste productie uit rond drie korte Amerikaanse opera´s. Het hart van de productie bestaat uit A Hand of Bridge van Samuel Barber (9 minuten), Four Dialogues van Ned Rorem (20 minuten) en Introductions & Goodbyes van Lukas Foss (9 minuten). Om deze werken heen zijn liederen van Barber en Rorem geprogrammeerd. De liederen zijn volledig in de enscenering opgenomen en mini-opera´s op zichzelf.

Tezamen geven de drie operaatjes een komische én kritische blik op de Amerikaanse samenleving in de jaren ’50 van de vorige eeuw. De muziek is direct en toegankelijk geschreven. Het publiek ziet twee pianisten en zeven zangers, te weten twee sopranen, een mezzo-sopraan, twee tenoren en twee baritons. Elke zanger heeft een rol in een van de drie kameroperaatjes en zingt daarnaast enkele liederen van Rorem of Barber. De liederen zijn op subtiele wijze in de enscenering van de operaatjes getrokken en zijn te zien als verdieping van de karakters van de hoofdpersonen.

In alle volgende producties borduurt KamerOperaProject voort op de zorgvuldige combinatie van muzikaal materiaal uit diverse bronnen en archiefmateriaal om daarmee een nieuwe dramaturgische lijn te vinden, relevant voor het publiek van nu.

compilatie van scènes uit I’m very lonely in my way, interviews en achtergronden

Programma

Barber: Two-Step uit Souvenirs op. 28 (versie voor 2 piano´s)
Rorem: As Adam, Early in the Morning
Rorem: The Waking
Rorem: Night Crow
Rorem: For Poulenc
Rorem: I Strolled Across an Open Field
Barber: Night Wanderers
Bowles: Sugar in the Cane
Barber: Un poco allegro uit Excursions op. 20 voor piano
Barber: A Hand of Bridge
Rorem: Orchids
Barber: With Rue My Heart Is Laden
Rorem: Snake
Feldman: Only
Rorem: To You
Barber: Sure On This Shining Night
Rorem: Four Dialogues
Rorem: Early In the Morning
Barber: Love At the Door
Barber: A Nun Takes the Veil
Rorem: I am Rose
Bernstein: Piccola Serenata
Foss: Introductions and Goodbyes

musicologe Elizabeth Smith

I was pleasantly surprised when Paul Oomens emailed me and invited me to summarize the main parts of my dissertation in such a way that the average theatre lover could understand the interactions between the musical score and the drama of the libretto. He also asked me to add a chapter on Rorem’s Four Dialogues, which was my first encounter with this strong piece. I was quite excited by this project as I think the Dutch public will love these operas as much as I do.

Elisabeth Smith: Barber, Rorem and Foss: 3 approaches to music and libretto

Scenebeeld van I´m very lonely in my way: Theater De Regentes in Den Haag, 2007

Flyer van I´m very lonely in my way van Anneke Heinz

Suzanne Lena en Frank Hermans in A Hand Of Bridge

Esther Huismans in Orchids

A Hand of Bridge

Vier vrienden spelen bridge aan een vierkante tafel. De opera begint met het kaartspel zelf, maar al snel verschuift de aandacht naar wat elk van de vier écht bezig houdt. Sally (mezzo-sopraan) kan aan niet anders denken dan een exuberante hoed die ze wil kopen: ‘I think I’ll buy that hat of peacock feathers.’ Haar echtgenoot, Bill (tenor), vraagt zich af of Sally weet heeft van zijn overspel met de schone Cymbeline: ‘Cymbeline, Cymbeline, where are you tonight?’ Geraldine (sopraan) voelt zich in de steek gelaten door zowel echtgenoot David als voormalige minnaar Bill. Weemoedig vraagt ze zich af waarom ze niet meer tijd heeft gevonden om voor haar stervende moeder te zorgen. David (bariton), tenslotte, vastgelopen in zijn werk, dagdroomt over naakte, Nubische slavinnen en een marteling van zijn baas Mr. Pritchett. Maar, tegen het einde van de opera, geeft David toe dat zijn leven er niet heel veel anders uitziet als hij rijk zou zijn: ‘… if I were rich as Morgan, I’d still play bridge each evening with Sally and Bill—or Mr. Pritchett…’

Bedoeld voor vier zangers en kamerorkest, voert KamerOperaProject het werk uit in een versie met uitsluitend pianobegeleiding. De componist heeft zelf deze pianobewerking gemaakt. De opera is in première gegaan op 17 juni 1959 in Spoleto (Italië).

Meer info

Introductions & Goodbyes

Een ober prepareert een tafel. Hij mixt Martini’s, poetst en zet glazen klaar. Hij verdwijnt. De heer McC. (bariton) verschijnt, inspecteert de tafel. De deurbel gaat. McC opent de deur en verwelkomt Miss Addington-Stitch en graaf De la Tour-Tournée. ‘How do you do, Miss Addington-Stitch. How do you do, Comte de la Tour-Tournée.’ Hij laat het echtpaar binnen, waarna de deurbel opnieuw gaat. McC laat de nieuwe gasten binnen en stelt ze voor aan de gasten die al aan de Martini’s nippen. Op deze wijze laat McC negen gasten binnen, met als hoogtepunt, eregast en draaipunt in de opera: Generaal Ortega y Guadalupe. Op dat moment nemen de eerste gasten alweer afscheid:‘Mrs. Wilderkunstein, General Ortge y Guadalupe. Good-bye, Mrs. Wilderkunstein.’ Als laatste neemt de generaal afscheid van de gastheer. De gastheer blijft alleen achter.

Alleen gastheer McC. zingt. De negen gasten zijn de zangers die eerder die avond te zien zijn geweest, zodat in deze laatste opera alle uitvoerenden samenkomen. De zangers hebben slechts enkele unisono How do you do’s en Good-bye’s te zingen. Verder schudden ze handen, lachen, spelen pantomime. Daarmee is deze opera volgens Lukas Foss ‘een theatrale abstractie van een cocktail party die teruggebracht is tot zijn kale kern: een bijeenkomst waar men welkom wordt geheten – en tot ziens wordt gewenst.’ Omdat alle zangers weer op toneel verschijnen, vormt deze opera een mooie afsluiting van het programma.

De opera is op 5 mei 1960 in première gegaan in New York onder leiding van Leonard Bernstein. De opera kan uitgevoerd worden in een versie voor kamerorkest, een versie voor twee piano’s en xylofoon of een versie voor twee piano’s. KamerOperaProject kiest voor de versie voor twee piano’s.

Meer info

Samuel Barber (1910-1981)

Jenny Haisma en Martijn Frankena in Rorem´s Four Dialogues – In the Subway

Ned Rorem (1923-)

Introduction to Foss´ party …

Bezetting en cast

Esther Huisman (sopraan), Jenny Haisma (sopraan), Suzanne Lena (mezzosopraan), Matthijs Frankena (tenor), Emile van der Peet (tenor), Frank Hermans (bariton), Coert van den Berg (bas-bariton), Jeroen Sarphati en Kimball Huigens (piano)
Charles van Tassel (zangcoach)
Elsina Jansen (regie)
Paul Oomens (dramturgie, teksten en zakelijke leiding)
Anneke Heinz (productieleiding, grafische vormgeving, decor)
Janet de Langen (productieleiding)
Henk Post (licht)
Jurgen Alkema (projecties)
Martina Fehmer (kostuums)
René Melisse (grime)

Financiering en speellijst

Met dank aan: Van Bylandt Stichting, J.C.P. Stichting, Prins Bernhard Cultuurfonds, Fonds Amateurkunst en Podiumkunsten, Thuiskopiefonds, VSBfonds, Andriessen Piano’s-Vleugels, Theater De Regentes, Casema Cultuur Fonds en Gemeente Den Haag.

13 januari 2007 20.30 uur – Theater Zwembad De Regentes – Den Haag (première)
20 januari 2007 20.30 uur – Amstelkerk – Amsterdam
21 januari 2007 16.00 uur – Amstelkerk – Amsterdam
28 januari 2007 20.30 uur – Concordia – Enschede

De voorstelling vereist een middelgrote zaal en kan ook op een vlakke vloer worden geproduceerd.

Lukas Foss (1922-)